Я у Цябе не апошні...
Я ў Цябе не апошні,не першы,
Ў дождж трымая ў руцэ парасон,
Хто складаў акрыленыя вершы
Да Тваіх залатых валасоў.
Хто у час таямнічы спаткання,
Ў цемры травеньскіх хуткіх начэй,
Гаманіў,пад луной,аб каханні
Да Тваіх,нібы вір той,вачэй.
Б’ецца сэрца,як птушка ў палоне,
Чую сам – хутка скончыцца грук
І,збалелае,скокне ў далоні
Да пяшчоты такіх родных рук.
Я ў Цябе не апошні,не першы,
Але так пажадала зіма…
Я дагэтуль пішу тыя вершы,
А Цябе ужо побач няма…
|
| Категория: любовная | Добавил: Artem (06.02.2014)
|
| Просмотров: 713 | Комментарии: 5
| Рейтинг: 5.0/4 |
| Всего комментариев: 5 | |
|
КРАСИВОЕ стихо!!!
|
Спасибо!
|
3
fler
(07.02.2014 01:42)
Как я люблю читать такие стихи. Спасибо, Артём!
|
ах, как охотно я послушала бы авторское чтение 
|
Ах,как охотно я бы почитал Вам 
|
|
|
|
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи. [ Регистрация | Вход ] |
 | | Каталог материалов |
| |
|
СтатистикаОнлайн всего: 1 Гостей: 1 Пользователей: 0 |
